ԳԵՂԱՐԴԱՎԱՆՔ-ը միջնադարյան Հայաստանի վանական համալիր է, որը գտնվում է Երևանի հարավարևելյան կողմում՝ Կոտայքի մարզում: Վանական համալիրին «Այրիվանք» անվանումը տրվել է սրբավայրին 140-ի հասնող քարայր-խցերի պատճառով, որոնց մեծ մասը ավերվել են երկրաշարժերի ընթացքում, իսկ XIII դարից սկսած նաև Գեղարդ` վանքում պահված Սուրբ Գեղարդի պատվին: Այստեղ պահվել է հայտնի գեղարդը, (այժմ գտնվում է Էջմիածնում), որով հռոմեացի զինվորը ծակել է Քրիստոսի կողը։ Այն Հայաստան էր բերել քրիստոնեության առաջին քարոզիչներից Թադեոս առաքյալը:
Գեղարդի վանքն եղել է Հայաստանի միջնադարյան գրչության խոշոր կենտրոներից մեկը, վիմափոր հուշարձանների մեջ ժայռակոփ արվեստի առանձնակի կառույց է:

Գլխավոր եկեղեցուն կից` հյուսիսային հսկայածավալ ժայռի տարբեր բարձրությունների վրա, փորված է մի ամբողջ հուշարձանախումբ` երկու ոչ մեծ եկեղեցի, մեկ գավիթ վերևում և սյունազարդ ժամատուն-դամբարան ներքևում: Վանքի շրջապատում կան գեղաքանդակ բազմաթիվ խաչքարեր և ժայռափոր խուցեր: Վանքն իր գոյության ընթացքում բազմիցս ավերվել է, ոչ միայն արտաքին հարձակումների, այլ նաև երկրաշարժերի հետևանքով և վերակառուցվել: Հիմնովին վերանորոգվել է խորհրդային իշխանության տարիներին (1934, 1940, 1960-1961թթ.):
Համալիրը 2000 թ. ընդգրկվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի պահպանության ներքո գտնվող հուշարձանների ցանկում:

ԼՐԱՑՈՒՑԻՉ ՏԵՂԵԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ